ചങ്ങലപൊട്ടിച്ചൊരാന

പണ്ടുണ്ടായൊരു കഥയാണല്ലോ
തണ്ടും‌പൂണ്ടൊരു ദന്തീന്ദ്രന്‍
തുമ്പികുലുക്കിക്കുമ്പകുലുക്കി-
ക്കൊമ്പുംകാട്ടി നടന്നാന്‍ പോല്‍
കണ്ണിണചൊല്ലീ ‘വലത്താനേ’,
ചുണ്ടു പറഞ്ഞൂ ‘നിലത്താനേ’
ചെവിമുറങ്ങള്‍ കാറ്റിലാടീ
ആ വശത്താനേ,യീവശത്താനേ
വശംകെട്ടുനിന്നുപോയാന...

കണ്ടതുമെന്തെന്നോരാതേ-
യുണ്ടതുമെന്തെന്നറിയാതേ
മദിച്ചുചെളിയില്‍ക്കൂത്താടുകയാല്‍
പതിച്ചുവലിയൊരു ഗര്‍ത്തത്തില്‍

ഞാനിപ്പോള്‍ ‘കുഴിയാന’
കുഴിയിലെന്നെപ്പിടിച്ചുലയ്ക്കാന്‍
രുചിമണങ്ങള്‍ വേണ്ടതുണ്ടേ
തന്‍‌വലിപ്പം മറന്നപ്പോള്‍
പിടിയ്ക്കും ഹാ വേണ്ടയെന്നായ്-
ത്തനിച്ചന്നാ നില്‍പ്പിലുണ്ടായ്-
ത്തനിസ്വരൂപത്തിരിച്ചറിവും

തിരിച്ചറിവിന്‍ നിറവിലല്ലോ
കെട്ടുചങ്ങല യഴിഞ്ഞതെന്നും
കെട്ടുകഥയെന്നാകിലെന്ത്
കെട്ടഴിയാനൊട്ടുതകും
കുഴിയാനക്കഥയല്ലോ ഗജേന്ദ്രമോക്ഷം
പുഴുവിന്നും തരപ്പെടാമതുല്യഭാഗ്യം!